Vol verwachting vertrokken we op de vroege zondagmorgen vanuit het nog grotendeels slapende Rijkevoort. Alleen enkele familieleden hadden hun nachtrust wat eerder afgebroken om vader, moeder, opa of oma naar de bus te begeleiden. De koffers verdwenen onder in de bus en na de nodige afscheidswoordjes (kusjes?) “Fijne vakantie en goeie reis.” vertrokken we richting Weibersbrunn, naar ons hotel Jägerhof. De eerste stop was rond het middag uur in Limburg An der Lahn waar de toeristische bezienswaardigheden werden bekeken en waar ook de eerste gezamenlijke lunch werd genoten. Het ging hierna verder en in de late namiddag gloorde de contouren van Hotel Jägerhof. Nog een beetje onwennig was er ’s avonds ons eerste gezamenlijke diner. De koks hadden hun beste beentje voor gezet, dus dat werd meteen smullen. En dat natuurlijk op de Duitse manier. Een goed begin! De eerste nacht was, zoals gewoonlijk, voor velen een beetje onrustig. Zeker met de tropische temperaturen.
Vanaf maandag werd de Spessart doorkruist. Onze gids Ernst leidde ons alle dagen naar de mooiste plekjes. Zo konden we genieten van de uitzonderlijke groene natuur en van de vele historische gebouwen. Het ene nog mooier dan het andere.
Alles verliep soepel, maar toch was er een vervelend incident.
’s Middags zouden we een zwarte ooievaar kunnen spotten. Dit buitenkansje wilden we natuurlijk niet aan ons voorbij laten gaan. Het leek echter een valstrik. We werden in de bossen overvallen door een groep Spessart Räuber. Drie mannen van onze groep (Eg, Jan en Koos) werden door de roversvrouwen overmeesterd en vastgebonden. Een toch wel angstige ervaring voor onze dappere mannen!
En een van rovers was op zoek naar een lieve en ‘warmbloedige’ bruid. Zijn oog viel op Nelly. Nelly zag het wel zitten met zo’n stoere man en de huwelijkse plechtigheden werden beklonken met een Rauber Schnapps. Gelukkig bleek al gauw dat dit hele schouwspel in scene was gezet en er werd vrede gesloten met muziek en zang.
Zo viel er elke dag wat te beleven en was er ook elke dag dat heerlijke diner en later op de avond was het dan gezellig borrelen. De laatste avond werd er, na een uitgebreid dinerbuffet, genoten van een muziek en dansavond. De beentjes gingen uitgebreid van de vloer en de danslustigen genoten met volle teugen. En het kon niet uitblijven, na eerst voorzichtig wat ‘schunkeln’ werden alle pijntjes en stijve ledematen vergeten en was er weer de enige echte KBO-polonaise!